Toch wel tof…

Ik was altijd al fan van de Panos. Ze maken lekker verse broodjes en je kan kiezen of je een wit of een bruin broodje wil… 

Ook mijn dochter kiest altijd een broodje van “de Panos” als we in een stad zijn. Ik kan ook met zekerheid zeggen dat er heel veel broodjeszaken zijn die van zo’n broodje iets lekker maken, maar tegen zo’n sterk merk moet je opboksen. 

Dus ook vandaag. Gaan shoppen met een 16-jarige is iets heel anders dan gaan shoppen met vriendinnen. Met vriendinnen kom je aan in vb. Antwerpen, en iedereen kan toch wel al een tas koffie gebruiken. Na een winkel of twee is iedereen het ook al beu om weeral die kleren allemaal uit te spelen en krijgen we toch al een dorsteke😊  De lunch mag ook iets meer zijn dan een broodje…

Met je dochter shoppen is van een heel ander elan. Winkel in, winkel uit, heel veel kiezen, passen en bijna alles terughangen. Om dan een ellendig lange rij aan te schuiven aan de kassa voor 1 truitje…. 

Mijn koffie deze morgen moest ze toch ondergaan. Ze was nog heel gewillig op dat moment, de shopdag moest nog beginnen en ze moest mijn gulle stemming vasthouden😂 Zonder morren ondergaat ze dit moment. 

Maar dan… winkel in, winkel uit…. doodop. Tegen de middag dan een broodje. Dat mag niet lang duren. Dus Panos. 

De eerste keer dat ik al een veganoplossing moet vinden. Normaal zou ik een martino of een smos met kaas en hesp kiezen. Dat wil ik nu niet. 

En waarom ik dat nu een aangename verrassing vond? 

Ze hebben een vegetarisch broodje met Hummus en geroosterde courgette. 

Dat was megalekker! 

Dus mission accomplished wat dat betreft. 

Wel armgekocht, niks gedronken in de namiddag en doodop, maar een content kind. Daar gaan de voor, niet? 

Dus nu in de zetel met een glas wijn. Schoon leven.