Frank, je haar zit geweldig!

Mochten we in België vrij een wapen mogen bezitten, en in de veronderstelling dat ik er dan ook een zo hebben, had ik gisteren 3 mensen doodgeschoten.

Uiteraard ben ik tegen wapens, maar zo zie je maar, bij de minste frustratie kan je dan iemand uit de weg ruimen. Ik kan wel schieten met mijn ogen, naar verluidt 🙂

Ik was gisteren uitgenodigd om mee naar Frank Boeijen te gaan kijken. Ik hoor dat wel graag, maar om nu te zeggen dat ik als zijn nummers kan meezingen, zou ook niet correct zijn. Dus vanaf het moment dat ik had toegezegd, zette ik in de auto Frank Boeijen op. Om toch ook de minder bekende nummers eens te beluisteren.

N kwestie van mij wat voor te bereiden.

Gisteren was het dan zover. We parkeren ons en na onze jassen af te geven aan de vestiaire, zoeken we onze plaatsen. We kunnen allebei het podium goed zien. Ok, het mag beginnen.

Frank Boeijen komt op het podium, de zaal gaat uit zijn dak op z’n Vlaams. Lees, een applaus, maar zeker niet uitbundig. Typisch.

Hij zingt verschillende nummers van zijn nieuwe project, Palermo, waar je trouwens nog niks van vindt op het internet. Heel zacht, en integer.

Hij is en blijft een mooie vent. Hij zingt mooi, en hij laat op een heel vertederende manier zijn “R” rollen. HMM 🙂

In de pauze rennen we naar de toog, want door de hitte in de zaal zijn we allebei uitgedroogd. Damn, we moeten eerst nog bonnetjes kopen.

Terwijl ik daar sta aan te schuiven, kon ik dus nummer 1 al doorgeschoten hebben. Zo’n onbeleefde man, die iedereen voorsteekt en dan nog kijkt alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Ik haat zo’n mensen. Is het nu echt zo moeilijk om beleefd te zijn?

Nu ja, ik laat mijn goed humeur daar niet door verpesten. Ik haal 2 wijntjes en die smaken.

De pauze is afgelopen en we nemen terug onze plaatsen in. Die zaal is nog steeds mega warm, en de twee madammen die voor ons zitten, houden hun jassen aan.

We kunnen dat totaal niet begrijpen, maar ’t was duidelijk dat ze in de pauze een drankje hadden genuttigd waar teveel alcohol in zat.

De Frank ( ondertussen mag ik al Frank zeggen) komt terug op en die vrouwen zijn constant aan ’t giechelen, fluisteren, met hun hoofden bij elkaar. Je kent dat, heel leuk als je daar achter zit. Op dat moment waren de nummer 2 en 3 er toch ook al aan.

Maar we blijven geduldig en focussen ons op het optreden.

Door de warmte vraagt Frank, ” hoe zit mijn haar eigenlijk?”

Bij jou is alles in orde, jongen! Je pianist is ondertussen wel net een ontplofte mol geworden, maar bij jou is alles ok. 🙂

We krijgen gelukkig nog Kronenburg Park, Zwart-Wit, Zeg me dat het niet zo is en Koud in mijn hart op het einde. De liedjes waar je eigenlijk toch voor komt.

Na het optreden zoeken we nog een leuk cafeetje in de buurt en drinken daar nog 2 wijntjes. Wat op zich geen probleem is, want ik had gekookt om een goed “fondke” te leggen.

Het was een leuke avond, waarvoor dank!

Mexican Fajita’s

Nodig

2 rode paprika’s, in reepjes

2 gele paprika’s, in reepjes

2 uien, in ringen

4 portobello’s, in reepjes

Sla in reepjes

1 tl gerookt paprikapoeder

1 tl uienpoeder

1 tl lookpoeder

1 tl komijnpoeder

1 tl oregano

1 tl paprikapoeder

1 mespunt cayenne

Chili naar smaak

1 tl rietsuiker

1-2 tortilla’s pp

olijfolie

p&z

Kalfsvlees, gebakken en in reepjes

HOE

Die alle groenten op een ovenschotel en overgiet die met de olijfolie en alle kruiden.

Dit zet je gedurende 30 minuten in een voorverwarmde oven op 220 gr.

Open de oven regelmatig zodat je de groenten kan husselen.

Als ze gaar zijn, rol je ze in de tortilla’s samen met het gebakken vlees en de sla.

Dit smaakt heerlijk met een biertje!

Smakelijk