Appeltaart

Appeltaart

Vandaag ben ik jarig. Jullie mogen mij straks proficiat wensen 😉

Misschien lazen jullie het al, of misschien niet, maar ik ben onlangs geopereerd. Mijn gal is weggenomen en ik zit dus thuis. Mega aan ‘t herstellen. Ik doe een ganse dag niks anders dan herstellen. 😉

Dat maakt dat ik tijdelijk niet kan gaan joggen, geen wandelingen kan maken, niemand zie, buiten mijn bubbel. Lees: Verveling!

Op de koop toe, is mijn dochter nu ook nog besmet met The Rona 🦠 Een vreemde gewaarwording als je nergens komt en je plots op de Coronalert-app ziet dat je 6 (!) hoge risicocontacten hebt gehad. Laat ons dan maar veronderstellen dat dat via haar is. Zij deed stage bij de thuisverpleging en blijkbaar was er daar toch een persoon besmet, die ze elke dag moesten behandelen.

Soit, het zij zo. Maar dan treedt er een systeem in werking. De contact tracing. Huisdokter: TOP en heel begaan. Hier dus een pluim.

Maar dan: ik word opgebeld op mijn gsm om te vragen of ik mijn dochter wil doorgeven.

Ja, dus mijn dochter zit al in quarantaine op haar kamer en dan moet ik mijn gsm eventjes doorgeven aan haar???

Je doet dat dan maar want je kan dat achteraf wel ontsmetten.

Alle contacten doorgegeven, maar denk je nu dat wij 4 dagen later al iets gehoord hebben? Nope. Dat systeem werkt fantastisch, hahaha.

We blijven lekker gezellig 😉 binnen. We krijgen langs alle kanten hulp voor boodschappen ed. Dus wij overleven dat wel! ( 🙏 aan de helpers)

En dan ben je jarig. 🎂 In een mega-herstel-Corona-quarantaine. Je dochter kan je eens FaceTimen ( terwijl die gewoon boven zit he). Plezant hoor!

Ik had mij gelukkig niet te veel voorgesteld van mijn 47e verjaardag. Een speciaal getal is dat toch niet. I’m positive.

Er staat al fles champagne klaar voor straks en ik heb een taart gebakken. Eentje voor mezelf. Happy birthday to me!

Appeltaart

NODIG

250gr patisseriebloem

100gr kokosbloesemsuiker

100gr boter op kamertemperatuur

1 ei

1 dooier

Snuifje zout

Zeste van sinaasappel + citroen + limoen

Amandelpoeder

40gr boter

60gr kristalsuiker

2 eidooiers

3 appelen ( pink lady)

1el abrikozengelei

1 granny smith

1 citroen

HOE

Meng alle ingrediënt voor de bodem tot een deeg.

Rol de deeg uit en leg hem in de bakvorm, bekleed met bakpapier.

Doe de boter in een kommetje en laat smelten, doe er de suiker bij en zorg dat het mooi gemengd is. Laat dit niet te warm worden, want de eidooiers moeten er bij. Goed roeren zodat dit geen omelet wordt. Giet dit in een kom.

Snij nu de ( al dan niet geschilde) appelen in stukjes. Deze mogen nog redelijk grof blijven. Besprenkel ze met citroensap en meng ze in de mengeling in de kom.

Bedek de bodem in de vorm met een laagje amandelpoeder. En stort daarop de appeltjes. Zet 20-min in de oven op 180gr C.

Verwarm 1 el abrikozengelei met wat water en zeef de stukjes er uit.

Als de taart klaar is bestrijk de de bovenkant met de gelei. En laat afkoelen.

Snij de Granny Smith in julienne, besprenkel ook met citroensap en leg deze op de taart.

Happy birthday to me!



3 gedachten over “Appeltaart”

  • Dag Valerie, je doet me stilstaan bij the shit that happens. Soms vergeet ik het wel een beetje omdat ik steeds ben kunnen blijven gaan werken, hé. Vandaag uitleg gekregen over het vaccin. Wat staat ons nog te wachten? Valerie, de reden van deze reactie is dat ik je gewoon een gelukkige verjaardag wil wensen. Bij deze. ’n Goede avond verder en laat wat jullie smullen en/of achterover kappen (dat is wat overdreven hé) smaken. Groetjes, voor jullie allebei “een spoedig herstel”, Stefan

  • Ai, net gelukkige verjaardag gewenst op facebook en dan lees ik dit pas… je kan het eigelijk zo smakelijk vertellen dat het bijna een slapstick is, of hoe heet da weer juist maar niets is minder waar… dikke miserie… maar die taart zag er wel geweldig goed uit en je blijft er positief bij, da’s al veel ! 🙂 Volhouden en binnen een week mag je kerstavond vieren, hopelijk dan al met een dochter die terug beneden mag komen… geniet er zo veel mogelijk van en spoedig herstel en nog es gelukkige verjaardag en veel moed… alles in één 🙂

Laat een reactie achter bij wildfood9Reactie annuleren