Zabaglione

Ik kreeg voor mijn kerst een lees/kookboek. ” Ristorante Da Gigino, Food & Family in Sorrento”. Een familieverhaal uit Sorrento. Bijna iedereen leeft daar om en rond het restaurant “Da Gigino”. En iedereen leert er koken van iedereen. Van generatie op generatie, maar in alle richtingen, van oud naar jong en van jong naar oud.

De schrijfster, Saskia Schmitz, is de ex van 1 van de zonen, maar ze heeft haar hart verloren in Sorrento en vooral aan het eten dat daar met zoveel gemak wordt klaargemaakt.

De Italiaanse keuken is, denk ik, de gemakkelijkste die er bestaat. Voor ieder wat wils. Geef toe, pasta gaat er bij elk kind ( en volwassene) zo in, terwijl wij met onze “Brussels Spouts” toch minder sjans hebben. Begrijp mij niet verkeerd, spruiten zijn lekker.

De meestal eenvoudige gerechten krijgen altijd een leuke anekdote, alvorens het recept wordt uitgelegd. ’t Is alsof je er bij bent en dat je iedereen kent. Zo leerde ik Ciro, Tony, Luisa, Anna en Nino kennen. Ik ben er zeker van… als ik ooit in Sorrento kom, ga ik daar zeker langs. Mijn vriendin die het boek voor mij kocht, ging er bijna elke dag eten… goed is goed he. Waarom zou een mens zicht verleggen 🙂

Gisterenmorgen maakte ik al iets wat mijn aandacht trok.

Zabaglione met straffe espresso ( ipv met alcohol)

NODIG

1 eigeel

1 kopje straffe koffie

2 tl suiker

HOE

klop het eigeel tot het begint te schuimen en dan voeg je de suiker toe. Dit moet volgens ” la mamma” met de hand. Je krijgt een mayonaise-achtige massa. Daarbij voeg je beetje bij beetje de koffie bij.

Ideaal bommetje voor ’s morgens.

Smakelijk