Als je nu denkt dat altijd alles lukt bij Wildfood, denk dan maar snel iets anders. Op de foto zie je wat het moest worden en nu komt wat ik ervan bakte…
T past wel bij lekkere ontbijtgranen, maar een koek is het niet. In mijn hoofd kan ik er geen koek van maken.
‘t Lukt echt niet!
Door de bosbranden in Australië lijkt iedereen een beetje wakker geschud. Ons klimaat is om zeep en zoals verwacht moet er eerst iets serieus gebeuren, een heel continent dat wegbrandt ofzo, om iets te ondernemen. Zo lees ik dat Microsoft niet meer klimaatneutraal wil zijn, maar zelfs klimaatnegatief. Ze willen al de schade die ze berokkend hebben in het verleden ook wegwerken…. tegen 2050! 🙂 Maar kom, beter iets dan niets.
Ik denk dat “klimaatnegatief” wel eens het woord van 2020 zou kunnen worden.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet helemaal klimaatneutraal ben, laat staan klimaatnegatief. Maar ik doe wel mijn best om mijn ecologische afdruk zo laag mogelijk te houden. Ik zit daar wel een beetje mee. Ik heb een kind op de wereld gezet en ’t zou leuk zijn dat ook zij nog op een mooie wereld kan leven. En alle andere generaties erna ook nog, liefst.
Daarom eet ik ondertussen al meer dan een jaar vegetarisch en zelf heel vaak vegan, omdat ik er echt van overtuigd ben dat de vleesindustrie niet echt klimaatvriendelijk is. Ik wil zeker niemand met de vinger wijzen, en dus zeg ik er zeker ook bij dat wanneer je dan toch vlees eet, je gewoon moet uitkijken dat het kwaliteit is.
Ik voel mij nu efkes een moraalridder, en dat is het laatste wat ik wil zijn. Als iedereen gewoon een beetje veegt voor zijn eigen deur is de straat toch al snel wat schoner.
Doet me eraan denken dat ik eigenlijk onze oprit ne keer moet kuisen 🙂
Gisteren maakte ik een vegan pizza. En ik doe dat niet alleen omdat dat milieuvriendelijk zou zijn, dat is gewoon echt lekker! Probeer het maar eens.
NODIG
1 pompoen
100gr pistachenoten, gemixt tot poeder
200gr boekweitmeel
1el bakpoeder
1el Italiaanse kruiden
2el olijfolie
1 blik tomatenblokjes
1 gele paprika
verse spinazie
groene asperges
1 bakje champignons
Tomatenpuree, 1 blikje
HOE
Verwarm de oven voor op 220°C
Snij de pompoen in 2 en leg de twee helften op een bakplaat, met de open kant naar boven.
Zet dit 40 minuten in de oven.
Als dat klaar is haal je het vruchtvlees uit de pompoen en je mengt dat met het pistachepoeder, boekweitmeel, bakpoeder, tomatenblokjes, Italiaanse kruiden en de olijfolie in een keukenmachine tot een stevige puree.
Bedek een bakplaat met een bakpapier en strijk de puree open ( ik kon 2 platen vullen)
Deze bak je 10 minuten in de oven.
Je haalt dat er uit, je strijkt er de tomatenpuree op ( ik mengde er wat water door) en je legt je favoriete topping erop.
Dit kan dan nog eens 10 minuten in de oven.
Besprenkel met olijfolie en voilà!
Smakelijk!
Marino ( mijn man dus) is op bezoek bij zijn zoon…. in Nieuw-Zeeland. ’t Komt er dus op neer dat je eigenlijk niet verder van mekaar kunt verwijderd zijn. Ik heb het, tot het moment dat hij vertrok, een niet zo leuke gedachte gevonden, maar nu hij weg is, is dat eigenlijk wel zalig. Gemakkelijk vooral.
Een van de belangrijkste voordelen, is toch wel de afwasmachine… Nu kunnen wij dat allemaal vullen, zonder onderworpen te zijn aan zijn strenge vul-regels 🙂 OK, toegegeven, misschien krijgt hij er 2 koffietassen meer in dan ons…. Maar echt niet meer zenne.
Voor de rest verloopt alles zijn gangetje, vlotjes, en wat zeker en vast niet stilstaat, is het koken en bakken. In’ t weekend heb ik daar dan extra tijd voor en kan ik mij ook bezig houden met een mooie foto te maken van mijn gerechten.
Deze ochtend ben ik, na een leuke videochat met onze Nieuw-Zeelanders, begonnen aan een bananenbrood.
Ik kocht een mengeling van http://www.arthurandsisters.be waar ik alleen wat dingen moest aan toevoegen, maar ik verzeker jullie, dat ruikt heerlijk als het aan ’t bakken is.
NODIG
De mengeling Spelt & chocolade
125gr yoghurt ( ik gebruikte Alpro)
2 eieren
3el olijfolie
4 rijpe bananen
HOE
Verwarm de oven op 180°C
Doe de yoghurt, eieren, olijfolie en bananen in een kom en mix deze glad met de staafmixer.
Voeg de bananenmix toe en roer goed alles door mekaar.
Giet het deeg in een ingevette cakevorm en bak 45min in de oven.
Laat de cake volledig afkoelen op een rooster.
Een leuke extra, je kan de cake 5 dagen bewaren in de koelkast of zelfs invriezen.
Smakelijk!
Ik heb respect voor alle beroepen, maar toen ik mij door mijn berg strijk worstelde, viel mijn oog toch op een bijzondere stiel. Ik zag op de hoes van mijn Brabatia strijkplank een klein tekstje staan. “Designed by Pauline”
Ik begrijp dat er mensen stoffen ontwerpen waarmee designers aan de slag gaan, maar eerlijk? Als je moet zeggen dat je strijkplankhoezen ontwerpt, en dan niet de technische kant, maar wel het patroon, dan kan dat toch bezwaarlijk satisfying zijn.
Eén ding is zeker, ik ben wel voor dat tekeningetje gegaan bij Blokker. ‘t Is trouwens aan vervanging toe, dus ik hoop dat Pauline opnieuw mijn aandacht kan trekken 😊
Die berg strijk was ook de reden waarom mijn lekker havermoutontbijtje nog niet gepost was op mijn blog. Maar, de m3 strijk is afgewerkt dus here we go!
NODIG
240gr aardbeien ( diepvries)
250gr bananen ( rijpe die je in stukjes ook kan invriezen)
8 kiwi’s
3 bananen
250gr havermout
1kl bakpoeder
4 appelen
250ml plantaardige melk
1 el kaneel
HOE
Begin met de appelen te schillen en stoom deze tot ze gaar zijn. Doe ze dan in de blender en meng er de kaneel onder. Laat afkoelen in een weckpot.
Mix dan de kiwi’s met de 3 bananen en bewaar dat mengsel ook in een weckpot.
Doe bevroren bananen in blokjes en giet deze samen met de aardbeien in een ovenschaal.
Meng nu de haver, bakpoeder, melk, 250gr kiwimix en 125gr appelmixdoor elkaar en giet deze over het fruit.
Zet gedurende 45 minuten op 180gr C in de oven.
Je kan dit warm opeten, maar ook een paar dagen bewaren in de koelkast. Zo heb je een paar dagen een lekker ontbijt.
Je kan het bevroren fruit ook zelf samenstellen naar smaak.
Smakelijk!
Het nieuwe jaar is weeral begonnen. 2020. Ik vind dat dat een tof getal is. Dat bekt lekker.
We zitten ook al ver in de winter en ik hoor dat steeds meer mensen last krijgen van griep, verkoudheden, … de bacteriën schreeuwen om aandacht.
Om een beetje beter bestand te zijn tegen al die kwalen, kan je elke ochtend een shotje kurkuma-gember drinken. ‘t Is niet nieuw dat deze twee superfoods ontstekingswerend werken. En het is bovendien ook best wel lekker.
Ik las in een of andere reclamefolder een recept van een foodblogger die ik al een tijdje volg, Amalia De Schepper. Haar blog kan je vinden op http://www.cookameal.be
Ik deel het recept even zodat jullie het ook kunnen proberen.
NODIG
100gr verse kurkuma
100gr verse gember
2 citroenen
Een blender
Een zeef
HOE
Schil de kurkuma en de gember met een dunschiller. Gebruik best handschoenen, anders loop je straks met gele handen… voor een paar dagen. 😊
Mix alles in de blender en voeg eventueel water toe.
Zeef alles en giet het in flesjes. Bewaar zeker een dag of 5 in de koelkast. Je kan eventueel ook invriezen in ijsblokjesvormpjes. Voor de volgende bacterie-invasie.
Ook lekker met spuitwater en ijsblokjes.
Stay healthy!
Vandaag wil ik jullie happy maken met een top-tip! Ja, zo gewoon op een dinsdag. 🙂
Elke keer als ik mijn groenten klaarmaak om in een gerecht te verwerken, zit mijn afvalbakje bomvol met resten van groenten. Daarbovenop heb ik ook altijd groenten die ik vergeet in de frigo en die zijn dan niet echt meer om te verwerken. Ook laat ik mij verleiden in de winkel om verse kruiden te kopen, maar die vergeet ik dan te gebruiken waardoor ik heel vaak dorre plantjes heb staan. ( ik vergeet precies veel,…)
Dat groenafval moeten we dan in de groene vuilbak gaan gooien. En eerlijk? Dat is de smerigste uitvinding die er bestaat.
Dat begint dan te gisten en in een mum van tijd ( zeker in de zomer) zit dat vol met vliegen. Ik weet wel dat dat komt omdat er ook vleesresten in verdwijnen en laat dat nu net een walhalla voor ongedierte zijn.
Om deze afvalberg te verminderen heb ik een oplossing. Ik steek altijd de restjes van ajuin, prei, selder, dorre peterselie, teveel afgesneden tijm, de kroontjes van tomaat, enz in de vriezer. Wanneer ik voldoende bijeen heb, maak ik er een groentebouillon van.
Daardoor kan je alle smaken die in die restjes zitten toch nog recupereren. En geef toe, een zelfgemaakte bouillon is het beste wat er bestaat. In de eerste module in de kokschool, doe je niet anders dan fonds en fumets maken, dus het belang van een goeie basis is wel duidelijk.
Vandaag maakte ik mijn bouillon, wat trouwens maar een half uurtje moet opstaan, en na het zeven en afkoelen, kan dat in de vriezer.
Voor de feestdagen bv,…..
Wie gaat dat ook proberen?
Misschien zal ik nog eens iets schrijven… 🙂
Ik heb receptjes in overvloed, van heel gemakkelijk tot wat ingewikkelder, maar diegene waarvan ik denk dat ze voor iedereen haalbaar zijn, zet ik graag op mijn blog. Mijn ultieme droom is dat iedereen mijn receptjes klaarmaakt. Omdat niet iedereen zo geëquipeerd is als ik in de keuken, hou ik het bij eenvoudig, gezond en lekker.
Dus zo ook deze fantastische groentesaus. Ze smaakt heerlijk bij een pasta, bij alle soorten aardappelen en ook, jawel, bij een lekker stukje vlees. Dus wat houdt jullie tegen om ze eens te proberen?
NODIG
280gr ajuin
280gr kleingehakte champignons
400gr bloemkoolrijst ( deze kan je in sommige winkels kopen, als dat niet het geval is, koop dan een bloemkool en hak ze fijn in een keukenrobot tot je de grootte hebt van een rijstkorrel)
6t look
2 blikken tomatenblokjes
2el tomatenpurree
2el chilipoeder ( of minder als je minder pikant wil)
2el gerookt paprikapoeder ( deze smaak is fantastisch en maakt het gerechtje echt af!)
1/2 el komijn
1el oregano
1/4el rode paprikapoeder
HOE
In een grote sauteerpan bak je de uien aan tot ze karameliseren. Ik doe daar geen vetstof bij, alleen met wat water bak ik dat aan. Dat doe ik omdat er dan veel minder calorieën inzitten. Ja, ik weet het, maar als ik daar niet op let, kan je mij rollen 🙂 Ik behoor spijtig genoeg niet tot de groep mensen die daar niet moeten naar kijken. Alle beetjes helpen, niet?
De uien krijgen door die karamelisatie een zoetige smaak. En dan kan je de look en de champignons bijdoen. Ook hier weer geen vetstof. De champignons geven voldoende vocht af. Blijf hier wel goed roeren, zodat het niet aanbakt. Eventueel voeg je wat water toe.
Doe nu alle andere ingrediënten toe en laat de saus inkoken, tot al het vocht weg is, en de bloemkool zacht. Dit duurte een 10-tal minuutjes.
Breng op smaak met peper en zout volgens smaak.
Je kan er gekookte aardappelen bijserveren, of de saus op een tortilla gieten waar extra’s zoals avocado en zure room heerlijk bij smaken.
Wie waagt er zich eens aan? I promise you that you will love it!
Smakelijk!
Ik ben zot van pickles. Ik zou dat overal opdoen, ik kan dat zelfs met een lepeltje eten. En nee, ik ben niet zwanger 🙂
In het lange weekend van wapenstilstand ging ik aan de slag en na 45 jaar besef ik dat dat dus heel gemakkelijk is. En lekker.
Op vraag deel ik dus mijn receptje. ( ik gebruikte het recept van Bart Desmidt, mijn idool, waar ik binnenkort wel eens zal gaan eten)
NODIG
1/2 bloemkool, ik zo klein mogelijke roosjes
500ml azijn
70gr suiker
200gr augurkjes
100gr zilveruitjes
3 el mosterd
2 kl kurkuma
1/2 kl gemberpoeder
2 kl currypoeder
3 el maizena
HOE
Laat de suiker en de azijn koken.
Blancheer de bloemkooltjes hierin gedurende 2 minuten.
Haal de bloemkooltjes er terug uit en breng de azijn terug aan de kook met de mosterd, kurkuma, gemberpoeder en curry.
Bind met maizena ( eerst opgelost in water) en laat indikken.
Doe de kooltjes, fijngesneden augurkjes en uitjes in een weckpot en giet de saus erover.
Laat afkoelen in de koeling.
SMAKELIJK!
Na een stevig ontbijt in ons hotel, trekken we terug de stad in. We hebben vandaag “walvissen spotten” op het programma staan, maar de boot vertrekt pas na de middag. ’t Weer ziet er ook goed uit om op zee te gaan. Zeeziek wil ik nu niet echt worden.
Reykjavik, by daylight, is ook fantastisch. Het is bijna overal laagbouw en er hangt echt een gezellige sfeer. Iedereen is ingeduffeld in warme jassen, mutsen en handschoenen, want de wind is ijzig. ’t Zonnetje doet wel haar best om wat warmte te geven. Daar slaagt ze maar amper in.
We wandelen van het hotel naar de kade. We ontdekken het grote concertgebouw, de Harpa Concerthall. Dit gebouw ging open in 2011, op de dag van de muziek. De bouw ervan was al begonnen in 2007, maar een jaar later stortte de economie in. De bankencrisis, remember? De staat besliste dan toch maar om het project verder te financieren. Het belastingsgeld ging hier naartoe en daar was niet iedereen even blij mee. Het werd wel een futuristische parel van glas en staal, verwijzend naar het vulkanisch gesteente in IJsland.
We lopen verder door langs de kade naar de oude haven. Onderweg zien we de gekeurde zeilbootjes en aangemeerde walvisjagers. De vissershuisjes werden gerenoveerd en je kan er alle visspecialiteiten proeven. Daar vertrekt ook straks onze boot waarmee we gaan walvisspotten.
Maar eerst keren we terug het stadscentrum in. We warmen op in Café de Paris met een koffie ( en daar mag iets in :-)) Ik eet daar al een heerlijke toast met guacamole, want mijn gezelschap wil graag de typische Ijslandse hotdog eten. Not for me! Aan het wereldberoemde hotdogkraam “Baejarins Beztu Pylsur” staan allemaal Chinese toeristen, dus we zoeken een ander kraampje. Even lekker.
Na het eten stappen we terug richting de haven om op de boot te stappen. Nu gaan we ze eindelijk zien, die walvissen. Dat hadden we onszelf toch wijsgemaakt…
We varen bijna een uur weg van de haven en daar komen inderdaad de eerste exemplaren tevoorschijn. We krijgen een fantastisch uitleg van de gepassioneerde gids, die mee op de uitkijk staat. Hij vertelt hoe walvissen via hun ingebouwde sensor geluidsgolven kunnen detecteren. Zo kunnen ze weten welke afstand er zit tussen zichzelf en andere obstakels in het water. De walvisspotters gebruiken geen sonar om de beesten te vinden. Zo zouden ze de natuur verstoren en de beesten in gevaar brengen. Hij vertelt hoe de verschillende soorten, die daar voorkomen, leven; in groep, per gezinnetje of alleen. Hij is een beetje té enthousiast als hij zegt hoeveel geluk wij nu net vandaag hebben 🙂 Dat zegt hij waarschijnlijk elke dag…
Een kleine tourist-trap, vinden we toch. Maar kom…, deze hebben wel degelijk gezien. En ook prachtige beelden.
Zoals je kan lezen spreken ze van dolfijnen. Alle dolfijnen zijn dan ook walvissenachtigen. Het zijn allemaal zoogdieren. Wij hadden natuurlijk gehoopt op de reuzen die uit het water springen…. verkeerd verwachtingspatroon 🙂
Als we van de boot stappen, is het weeral vier uur verder en we krijgen toch wel dorst. We gaan naar het hotel om op te warmen en drinken daar een aperitief. We maken ons klaar om te gaan eten. Deze keer hebben we gereserveerd in Matur og Drykkur, wat evenveel betekent als Eten en Drinken 🙂 Originele naam! http://www.maturogdrykkur.is
Een Michelinsterreke mag toch he. Ze zijn gespecialiseerd in vissenkop. Dat is een kwestie van goesting 🙂
We hebben een super gezellige avond, voor die rekening mag dat ook! Als we naar buiten stappen, ontdekken we dat er, achter een gordijn aan de toiletten, allemaal wassen beelden staan. Onze nieuwsgierigheid is groter dan ons gezond verstand en voor het weten, lopen we langs allemaal gruwelijke taferelen uit de IJslandse geschiedenis. We amuseren ons nog even met alle verschillende hoofddeksels die je kan passen. Wij liggen plat van’t lachen, terwijl onze mannen, gegeneerd roepen dat we moeten terug komen.
Als we buiten stappen beseffen we dat we gewoon in het Saga Museum zijn binnen gegaan… http://www.sagamuseum.is Zonder te betalen, oeps!
We lopen langs de grote winkelstraat terug naar het hotel, we verkopen nog wat onnozelheid in de winkels die nog steeds open zijn en dan is’t genoeg geweest. Slaapwel.
Je weet het of niet, maar elke woensdag ga ik naar de kookles. Normaal gezien eten we ook alles daar op, maar momenteel is het de “vleesmodule”. En dat is nu net wat ik niet echt eet. Ik neem dan het meeste mee naar huis. Daar is er wel altijd iemand die dat wegwerkt 🙂
Maar vorige woensdag was er vanalles over, zelfs van de ingrediënten. En niemand wilde de overschot meenemen. Ik had al langer in mijn hoofd dat ik eens pompoenbrood wilde maken, dus de pompoen was van mij! ( weggooien is ook zoiets he)
Eindelijk, na een heel lange periode, kon ik mijn weekend nog eens volledig wijden aan koken en bloggen. Ik moet afkicken van mijn reisverslaving 🙂
Ik ging dus aan de slag met de pompoen en het resultaat mag er zijn.
Hier is het receptje ( inspiratie van http://www.yellowlemontreeblog.com)
POMPOENBROOD
Nodig
400gr pompoen, in, blokjes, gaar gekookt, gepureerd
150gr rijstmeel
50gr kokosmeel
4 eieren
1el chiazaad
snuifje zeezout
1kl appelazijn
5el honing
2kl bakpoeder
1kl kaneel
1kl speculaaskruiden
1/2kl gemberpoeder
1kl vanilleextract
50gr rozijnen
75gr pompoenpitten
Hoe
Warm de oven voor op 180°C
Doe alle droge ingrediënten, behalve chiazaad, in een kom.
Kluts de eieren en meng met het chipzaad en de pompoenpuree.
Voeg de natte pasta bij de droge ingrediënten.
Giet alles in een cakevorm en bak 45-50 minuten op 180°C. ( kijk na 40 minuten zeker al eens, de korst mag niet aanbranden)
Om het vers te houden, kan je in de plaats van plastiek, deze Bee’s Wrap gebruiken. Tot 1 jaar herbruikbaar. http://www.beeswrap.com
Smakelijk!
