Na een stevig ontbijt in ons hotel, trekken we terug de stad in. We hebben vandaag “walvissen spotten” op het programma staan, maar de boot vertrekt pas na de middag. ’t Weer ziet er ook goed uit om op zee te gaan. Zeeziek wil ik nu niet echt worden.
Reykjavik, by daylight, is ook fantastisch. Het is bijna overal laagbouw en er hangt echt een gezellige sfeer. Iedereen is ingeduffeld in warme jassen, mutsen en handschoenen, want de wind is ijzig. ’t Zonnetje doet wel haar best om wat warmte te geven. Daar slaagt ze maar amper in.
ontbijt in SandhotelHallgrimskirkjaHarpa, het concertgebouw, symbool van de hoop.De havenstreetartstreetartLandakotskirkja, binnen gaan is voor een andere keer 🙂Klaar voor kerstmis…Ingólfstorg, ook hier komt het warme water naar de oppervlaktede kade
We wandelen van het hotel naar de kade. We ontdekken het grote concertgebouw, de Harpa Concerthall. Dit gebouw ging open in 2011, op de dag van de muziek. De bouw ervan was al begonnen in 2007, maar een jaar later stortte de economie in. De bankencrisis, remember? De staat besliste dan toch maar om het project verder te financieren. Het belastingsgeld ging hier naartoe en daar was niet iedereen even blij mee. Het werd wel een futuristische parel van glas en staal, verwijzend naar het vulkanisch gesteente in IJsland.
We lopen verder door langs de kade naar de oude haven. Onderweg zien we de gekeurde zeilbootjes en aangemeerde walvisjagers. De vissershuisjes werden gerenoveerd en je kan er alle visspecialiteiten proeven. Daar vertrekt ook straks onze boot waarmee we gaan walvisspotten.
Maar eerst keren we terug het stadscentrum in. We warmen op in Café de Paris met een koffie ( en daar mag iets in :-)) Ik eet daar al een heerlijke toast met guacamole, want mijn gezelschap wil graag de typische Ijslandse hotdog eten. Not for me! Aan het wereldberoemde hotdogkraam “Baejarins Beztu Pylsur” staan allemaal Chinese toeristen, dus we zoeken een ander kraampje. Even lekker.
IJslandse hotdog
Na het eten stappen we terug richting de haven om op de boot te stappen. Nu gaan we ze eindelijk zien, die walvissen. Dat hadden we onszelf toch wijsgemaakt…
We varen bijna een uur weg van de haven en daar komen inderdaad de eerste exemplaren tevoorschijn. We krijgen een fantastisch uitleg van de gepassioneerde gids, die mee op de uitkijk staat. Hij vertelt hoe walvissen via hun ingebouwde sensor geluidsgolven kunnen detecteren. Zo kunnen ze weten welke afstand er zit tussen zichzelf en andere obstakels in het water. De walvisspotters gebruiken geen sonar om de beesten te vinden. Zo zouden ze de natuur verstoren en de beesten in gevaar brengen. Hij vertelt hoe de verschillende soorten, die daar voorkomen, leven; in groep, per gezinnetje of alleen. Hij is een beetje té enthousiast als hij zegt hoeveel geluk wij nu net vandaag hebben 🙂 Dat zegt hij waarschijnlijk elke dag…
Een kleine tourist-trap, vinden we toch. Maar kom…, deze hebben wel degelijk gezien. En ook prachtige beelden.
MINKE Whale of dwergvin walvis: 7 tot 10 meter, 8 tot 10 tonWitsnuitdolfijn: 180 tot 350 kg, 2-3meterDwergvinvisBruinvis: een tandwalvis, lijken op een dolfijn (zitten ook in de Oosterschelde)witsnuitdolfijnWitsnuitdolfijnwitsnuitdolfijn
Zoals je kan lezen spreken ze van dolfijnen. Alle dolfijnen zijn dan ook walvissenachtigen. Het zijn allemaal zoogdieren. Wij hadden natuurlijk gehoopt op de reuzen die uit het water springen…. verkeerd verwachtingspatroon 🙂
IJzige kou, tranende ogen, maar hey, alles voor het goeie doel!
Als we van de boot stappen, is het weeral vier uur verder en we krijgen toch wel dorst. We gaan naar het hotel om op te warmen en drinken daar een aperitief. We maken ons klaar om te gaan eten. Deze keer hebben we gereserveerd in Matur og Drykkur, wat evenveel betekent als Eten en Drinken 🙂 Originele naam! http://www.maturogdrykkur.is
Een Michelinsterreke mag toch he. Ze zijn gespecialiseerd in vissenkop. Dat is een kwestie van goesting 🙂
de kaarttoch nog een aperitiefje, gin van het huisshowcookinglet maar niet op mij 🙂de vissenkop op de website en de onze…. ik ben heel blij dat ik vegetarisch eet.
We hebben een super gezellige avond, voor die rekening mag dat ook! Als we naar buiten stappen, ontdekken we dat er, achter een gordijn aan de toiletten, allemaal wassen beelden staan. Onze nieuwsgierigheid is groter dan ons gezond verstand en voor het weten, lopen we langs allemaal gruwelijke taferelen uit de IJslandse geschiedenis. We amuseren ons nog even met alle verschillende hoofddeksels die je kan passen. Wij liggen plat van’t lachen, terwijl onze mannen, gegeneerd roepen dat we moeten terug komen.
Als we buiten stappen beseffen we dat we gewoon in het Saga Museum zijn binnen gegaan… http://www.sagamuseum.is Zonder te betalen, oeps!
We lopen langs de grote winkelstraat terug naar het hotel, we verkopen nog wat onnozelheid in de winkels die nog steeds open zijn en dan is’t genoeg geweest. Slaapwel.
Je weet het of niet, maar elke woensdag ga ik naar de kookles. Normaal gezien eten we ook alles daar op, maar momenteel is het de “vleesmodule”. En dat is nu net wat ik niet echt eet. Ik neem dan het meeste mee naar huis. Daar is er wel altijd iemand die dat wegwerkt 🙂
Maar vorige woensdag was er vanalles over, zelfs van de ingrediënten. En niemand wilde de overschot meenemen. Ik had al langer in mijn hoofd dat ik eens pompoenbrood wilde maken, dus de pompoen was van mij! ( weggooien is ook zoiets he)
Eindelijk, na een heel lange periode, kon ik mijn weekend nog eens volledig wijden aan koken en bloggen. Ik moet afkicken van mijn reisverslaving 🙂
Ik ging dus aan de slag met de pompoen en het resultaat mag er zijn.
Ondertussen is het al een gewoonte geworden. Elk jaar doen we een trip met onze vrienden in het najaar. En liefst naar een minder voor de hand liggende bestemming. Nu ja, tot hier toe komt het daar toch op neer. We reisden al naar Zuid-Zweden (Göteborg en Stockholm of het Noorden niet gezien, dus moeten we nog eens terug), we maakten een trip naar Schotland (waar we niet eens aan de Highlands zijn geraakt en dus nog eens terug moeten) en dit jaar stond IJsland op het menu. Let’s visit the land of Björk! Ook hier wisten we al op voorhand dat we niet alles konden zien, en dus ook hier moeten we nog eens teruggaan 🙂
In IJsland is het koud. Toch kregen we tegenstrijdige weersvoorspellingen: “het is er raar weer” of “veel te warm voor de tijd van’t jaar”. Ook de verschillende app-jes gaven aan, dat je maar beter een valies meenam met “laagjes”.
We vliegen naar Keflavik Airport in Reykjavik. ( Reyk = Rook ) en een taxi brengt ons naar ons hotel. Sandhotel http://www.sandhotel.hotels-reykjavik-is.com, in het midden van de grote winkelstraat, Laugavegur. Een mooi hotel, trendy ingericht en vlak naast een warme bakker. Je kan je het ontbijt dan wel voorstellen.
Sandhotel, Reykjavik
We installeren ons snel in onze kamers en gaan de stad in. Met een plannetje, want die straatnamen kan je niet lezen of uitspreken. Zo’n eerste dag in een stad is alsof je een tochttechniek hebt gekregen en je je weg maar moet vinden. Bolletje-Pijltje, ofzo. ( kenners weten wat ik bedoel)
’t Is ondertussen wel al 17u en we krijgen een hongertje en een dorstje. Dus we stappen in een gezellige bar, Le Bistro, binnen en wat blijkt? Elke dag is het happy hour van 16 tot 18u, overal! Hoeveel chance kan ne mens hebben? 🙂 In plaats van 20 euro voor 1 glas wijn, krijg je er nu 2 🙂 ( lichtjes overdreven, maar met 20 euro kom je alleszins niet ver)
We proberen nog wat meer de weg te zoeken op de stadskaart en na ons aperitief kunnen we naar ons gereserveerd restaurant. ROK http://www.rokrestaurant.is Dit restaurant ligt vlakbij de bekende kerk, Hallgrimskirkja.
Hallgrimskirkja, ReykjavikROK restaurant
We zijn nog wat te vroeg en we beslissen om eerst dan nog maar een aperitiefje te drinken. We krijgen ook de kaart al om te kiezen. Uiteindelijk kunnen we naar onze tafel en bestellen. Het principe is foodsharing, en je kiest 2 gerechtjes per persoon. Dat is ook echt voldoende. En vooral om je vingers van af te likken.
black bean burger met jalapeño mayo, gepekelde komkommer en tomaatjescashewnoten, portobello, bloemkool, yoghurtsaus en pestoRendier met blauwe kaas en eend met spekceviche van zalm met avocado en zoete aardappelchipsLangoestines, groene appel, look en een roomsaus
Dat was al, om te starten, een voltreffer.
We lopen terug naar het hotel en ontdekken dat de stad lang wakker blijft. De trendy kunstwinkeltjes zijn nog open. Of zijn wij een beetje fout met het uur? ( -2uur)
Dag 1 zit er op.
We zijn ondertussen al fan van Reykjavik 🙂 En ook van mijn dikke jas…
Zaterdagavond hadden we een feestje voor vrienden. ’t Is een bijna-jaarlijkse gewoonte om hen uit te nodigen om mosselen te komen eten.
Wat vooral speciaal is aan dát etentje: mijn man kookt. Ja, hij staat er op 🙂 Hij maakt de mosselen. En toegegeven, hij kan dat. Hij kan veel in de keuken, maar ofwel weigert hij ofwel krijgt hij van mij niet de kans.
En nog een extra specialleke, hij haalt ook zelf de mosselen bij Quisquater. www.quisquater.be
Dat kan hij ook! 😊🙏
Ik ben dan altijd een beetje verliefd op zijn verwonderde reacties over boodschappen doen: “zoveel volk dat daar was, maar dat gaat daar goed vooruit, want die bedienen met 5 tegelijk”, of wanneer hij naar een drankenhandel gaat om vb een fles Gin als cadeautje te kopen: ” ik liep daar wat rond en ik heb voor mezelf ook vanalles meegebracht”. Hij etaleert dan fier zijn buit.
Grappig toch? Als ik boodschappen doe, ben ik super georganiseerd. Ik loop door de supermarkt alsof ik Speedy Gonzales ben. Ik weet alles staan. Dat moet vooruit gaan.
Stel je voor dat ik steeds alles, een voor een, zou tonen aan hem als ik thuis kom. “Kijk, schat, boter” of “ferme zak aardappelen, he?” 🙂
Nee, ik zet alles netjes op zijn plaats als ik thuiskom en daarmee is de kous af.
Voor mij zijn de supermarkt, viswinkel of slagerij geen wonderlijke plaatsen meer. Dat is een noodzakelijk kwaad. Om nog een beetje kinderlijk genot te hebben, moet ik naar IKEA 🙂 ….. kaarsjes kopen ofzo.
De voorafjes en het dessert maakte ik wel, zaterdagavond.
PINA COLADA ( naar een recept van Jonathan De Peusseleir, Kokschool, Zele)
scheutje witte rum ( ik had geen witte, maar wel Stroh rum)
Ananascremeux
5 eidooiers
45 vanillepoeder
500ml ananassap
35gr amandelmelk
100gr suiker
100gr boter
Carpaccio van ananas
1 verse ananas
50gr suiker
100ml water
sap van 1/2 citroen
sap van 1/2 limoen
afwerking
muntblaadjes ( of iets anders van cress)
chocopops gemengd met witte chocolade
verkruimelde meringue
verse ananas in kleine blokjes
HOE
Kokosdôme
Week de gelatine in koud water,
Warm de kokosmelk op tot 60°C ( mag niet koken) en los de geweekte gelatine er uitgeknepen in op.
Voeg een scheutje rum toe en laat afkoelen
Klop de room voor 3/4 op, zodra het kokosmengsel lobbig wordt door het afkoelen, spatel je de opgeklopte room er onder.
Giet in siliconen bolvormen en zet 2u in de vriezer. ( Ik gebruikte de vormen van Tupperware Multiflexdomes)
Ananascremeux
Roer de eidooiers en het vanillepoeder stevig door elkaar, zodat het een egale massa wordt.
Kook het ananassap met de amandelmelk en de suiker
Giet 1/3 van deze vloeistof op de dooiarmassa en roer goed door met een klopper
Giet het mengsel terug in de pan en blijf roeren om klontertjes te voorkomen
Verwarm tot 85°C
Giet de massa in een kom en laat afkoelen tot 37°C
Mix er dan de boter deel per deel onder.
Doe in een spuitzak en laat opstijven.
Carpaccio van ananas
Snij de ananas in super fijne plakjes
Warm de suiker en het water op tot aan het kookpunt, zet weg van het vuur en voeg het sap toe. Haal de plakken door de siroop en laat uitdruppen. Leg de plakken op een matje en zet 1 uur in een voorverwarmde oven van 100°C. Eventueel langer, is afhankelijk van de dikte van de schijfjes. Zorg dat he er 2 hebt per persoon. Eentje laat je plat drogen en de andere leg je in een komvormpje ( vb over de onderkant van een cupcakevorm)
Afwerking
Neem 50gr chocopops en meng deze met 50gr gesmolten witte chocolade ( au bain marie). Maak hier knotsjes van en laat afkoelen.
Spuit een spiraal op je bord met de cremeux. ( dat kan je gemakkelijk doen om een draaischijf, ik kocht die van mij lang geleden in IKEA)
Leg op het bord een schijfje ananas ( gedroogd) en daarop een dôme. tegen deze bol, leg je een schijfje ananas dat je tijdens het drogen hebt geplooid tot een kommetje. Daarin komt de verse ananas. Werk af met munt, de knotsjes en wat gebroken merengue.
Toen ik deze morgen aankwam op het werk zat er al een man op mijn stoel. Nu is dat niet echt ‘mijn’ stoel, maar kom, ik zit daar elke dag op, dus ik kan wel stellen, dat het mijn stoel is. Hij bleef daar niet lang zitten. Nee, hij kon niet snel genoeg weg zijn, alsof hij nog veel werk had. Maar het toppunt was, toen hij de stoel verliet, nam hij ook mijn telefoontoestel mee. ’t Was de telefoonwegneemverantwoordelijke. 🙂
Want, ja, wij bellen vanaf vandaag via bluetooth. Hoe modern is dat! Een hoorn van de haak nemen is zoooo 2018. Nee nee, wij zijn mee in het verhaal, inclusief een set oortjes. ( die als een stethoscoop rond je nek hangen)
Dus, de man maakt zich uit de voeten en terwijl hij naar buiten stapt, draait hij zich nog half om, om te zeggen, dat wanneer er problemen zijn we gewoon naar het contactcenter moeten bellen. Gewoon.
Wat kan je al raden? Hij is nog geen twee minuten weg en wat blijkt? Ik kan mijn headset niet koppelen aan mijn toolbar. Ter verduidelijking: ik kan effectief wel opgebeld worden, maar als je die toolbar niet hebt, kan je niet opnemen. Ah nee, want je hebt geen hoorn meer!
Contactcenter dan maar bellen zeker? Ondertussen is het is 9.45u, want ik had natuurlijk ook eerst zelf nog eens een restart geprobeerd. Na 20 minuten wachten, krijg ik iemand aan de lijn. Mijn scherm wordt professioneel overgenomen en ik zie dat pijltje naar alle kanten gaan en plots komt er op het scherm dat mijn besturingssysteem niet meer werkt.
“Oei mevrouw, daarvoor moet je eerst naar een andere dienst bellen. Vooralleen ik iets kan doen moet dit opgelost zijn”
“Kan je mij dan doorschakelen?”
“Nee, dat kunnen wij hier niet, belt u ons dan terug als het is opgelost? “
Ik bel dus opnieuw naar, nota bene, hetzelfde nummer, maar kies nu optie 5. Weer hang ik een kleine 20 minuten aan de lijn alvorens er iemand opneemt. ” Er zijn momenteel geen beschikbare collega’s”…..
Ondertussen is het al 10u40. Een vriendelijke jongen neemt opnieuw mijn scherm over en zoekt het probleem. Hij installeert een paar nieuwe releases en updates. Die werken uiteraard pas als je een restart doet. Ik wacht geduldig. Er is nu tenminste toch al iemand bezig met mijn probleem.
Plots hoor ik bij hem op de achtergrond een sirene afgaan en hij zegt mij doodserieus: ” mevrouw, wij hebben hier brandalarm, misschien is het een oefening, maar iedereen moet hier naar buiten. Ik zal u straks terugbellen. Laat de restart van de computer maar lopen”…..
ECHT WAAR, een brandoefening. Daar zat ik dus.
Na de heropstart van mijn computer, lijkt alles terug normaal te werken, dus kan ik naar man 1 terugbellen, want uiteraard werkt die headset nog niet. Om 11u20 heb ik hem aan de lijn.
Hij neemt het scherm nog maar eens over en hij begint te zoeken. Uiteindelijk zie ik om 12u25 dat mijn toolbar verschijnt en hij staat op READY!
Maar nu is’t tijd voor de middagpauze. Notenbroodje iemand?
NOTENBROOD
Nodig
5 eieren
100ml kokosolie
100gr zonnebloempitten
100gr pompoenpitten
50gr walnoten
50gr hazelnoten
50gr zadenmengeling ( sesam en chipzaadjes)
50gr gojibessen
Hoe
Hak de noten fijn met een blender. Meng dan ook alle andere ingrediënten toe en laat nog een tweetal minuutjes draaien.
Verwarm de oven op 160°C.
Bekleed een bakvorm met bakpapier en vul de vorm tot 3cm van de bovenrand. Zet in de voorverwarmde oven gedurende 50 minuten.
Laat afkoelen.
Heerlijk met pindakaas, jonge kaas, guacamole, …..
Een verrassingsfeest voor onze papa is een makkie. Je nodigt iedereen uit, je laat hen een geheimhoudingsclausule ondertekenen en bovendien beloven dat ze op tijd komen.
Je lokt je papa mee, onder het mom dat we uit eten gaan, je rijdt naar de plaats van het delict en voilà! Verrassing geslaagd. Er was nooit een moment van twijfel bij hem opgekomen, alleen wilde hij graag het juiste uur wel eens weten 🙂 “Wanneer moet ik juist klaar staan?”
Ik had met mijn zussen afgesproken dat ik de wijn zou regelen. Natuurlijk was dat volledig uit mijn gedacht gegaan. Donderdagavond is de eerste keer dat “de wijn” in mijn gedachten passeert. Redelijk laat om te bestellen natuurlijk. I only had one job! 🙂 Een geluk dat je vrienden hebt die dan meedenken. ( Thx Nele en Tom)
Nu ja, ik had nog een andere taak naar mij toegetrokken. Ik zou ook voor het dessert zorgen. Daar had ik wel mijn zaterdag voor vrijgehouden. En dat was nodig!
Mijn ambities lagen redelijk hoog voor een amateur bakkertje als ik. Ik kan zo meedoen aan Bake Off… 😉
Zaterdagochtend gingen mijn zussen en ik de boodschappen doen en daarna ging ik bakken. Ik heb heel eventjes getwijfeld in de supermarkt of we niet gewoon taarten konden kopen, maar nee. Je maakt die gewoon eventjes zelf… eventjes 🙂
Een Speculaas-kaastaart
Een fruittaart
Een chocoladetaart
Easy peasy!
Maar, het was werkelijk de wet van Murphy…
Mijn speculaastaart lukte vrijwel gemakkelijk tot ik aan de slagroom kwam. Die moet je, volgens een bakker die ik ken ( Ja Pierre, t gaat over jou), met Patikrem maken. Ik haal alles boven en wat blijkt? Patikrem is vervallen, en ik heb geen tijd meer om nieuwe te halen. Ik kan natuurlijk ook gewone slagroom maken, maar de vrees dat het zal inzakken zit er toch wat in. Dus zoek ik naar oplossingen. En die kan je wel vinden op het net. Arrowroot will do!
Mijn slagroom lukt, en de speculaastaart ziet er top uit! ( Achteraf bleek dat ze ook top smaakte)
Om de grote chocoladetaart te maken moest ik eerst 3 x dezelfde cake bakken. Dat kan ik 🙂 De ganache lukt ook. Mijn opbouw van mijn taart ziet er goed uit. Ik kan ze beginnen insmeren met de slagroom. Mooi. Onderaan komen de fijngemalen koekjes en vanboven steek ik dat vol met lekkers: Oreo, Kinderbueno, tobleronechocolade, maltersers, chocoladestokjes,…
Nu alleen nog mijn chocolade mooi laten naar beneden druppelen en ’t is klaar. Maar wa peisde? Die chocolade loopt voor geen meter. Ik kan alleen maar de druppels wat helpen en het worden dan maar piekjes in plaats van aflopers.
Ik zet de taart koel.
Mijn laatste taart, de fruittaart kan nu niet meer fout lopen, denk ik….
Ik bak de ( gekochte) kruimeldeeg met bakparels in de oven en die komt er perfect uit. Ik kan de bodem instrijken met chocolade. Ik begin aan de banketbakkersroom en daar heb je het weer. Ik volg het recept tot aan : “voeg nu de warme ingrediënten bij de koude”. Ik moet nu gewoon alles laten afkoelen en dan kan ik dat in de taart leggen en het fruit kan er op.
Het was echt om te rotten, dat was geen pap, je kon dat gewoon opdrinken. Niet echt de bedoeling natuurlijk. Tiens, ik zal dan mss iets verkeerd gedaan hebben. Dus ik begin opnieuw. Ik maak opnieuw de crème en eigenlijk kom ik terug op hetzelfde…. Stommerik dat ik ben…. Misschien moet je de pap nog eens goed laten doorkoken zodat ze kan indikken, Valerie?
Inderdaad. Die pap lukt nu perfect, maar ondertussen is het wel al bijna middernacht. En in mijn keuken is er precies een bom ontploft. Ik beslis dan maar om alles nog af te wassen en de afwerking… die is voor morgen.
Ik sta om 8u op. Ik maak eerst mijn fruittaart en dat loopt nu super vlot. Zelfs de afdekgelei is in orde. Nummer 2 is klaar.
Voor alle zekerheid check ik toch ook nog eens mijn chocolade taart.
HELP! Alle chocolade is naar beneden gezakt. En door het gewicht zijn er ook wat koekjes mee naar bendeden gedonderd.
Retoucheren is nu echt wel noodzakelijk.
Met mijn paletmes strijk ik alle chocolade terug glad, mijn witte ondergrond moet eraan geloven, ook het afdruppelende effect is weg, maar ze ziet er tenminste terug smakelijk uit.
Ik geef nog even mee:
Dit was het plan
dit was de taart voor ik ging slapen
en dit was de taart is ik uiteindelijk serveerde…:-)
Over hoe het leven in de keuken spannend kan zijn en vooral… je weet nooit waar je uitkomt. 😉
Chocoladetaart (Voor de waaghalzen)
NODIG
Cakebeslag
3 x 7 kleine eieren
3 x 150gr witte suiker
3 x 150gr patisseriebloem gezeefd
Je mengt de eieren met de suiker en je warmt dat mengsel op tot 40gr C. Je klopt het beslag koud in de Kitchenaid.
Je zeeft de bloem in dit beslag en je spatelt deze eronder.
Je stort het beslag in een ingevette vorm en dat bak je af. 22 min op 195gr C.
Je doet dit 3 keer. Als de cake is afgekoeld snij je ze in twee en in het midden strijk je met behulp van een verfborstel de cake in met suikerwater. ( 1/1 water-suiker, opgekookt tot de suiker is opgelost).
Dan leg je de 2 helften terug op elkaar.
ganache
300gr melkchocolade ( de parels van Callebaut)
200gr room ( 35% vet)
Je laat de room tot op het kookpunt komen, je voegt de chocoladeparels toe. Je wacht 1 minuut en je mengt alles mooi onder mekaar. ( als je dit al de avond ervoor kan doen, dan moet je de chocolade nu alleen nog eens goed doormixen)
Slagroom
250ml slagroom
500ml mascarpone
1 zakje vanillesuiker
2 el arrowroot
Vanillearoma
Mix de slagroom met 1 zakje vanillesuiker en 1 el arrowroot. Mix de mascarpone met 1 el arrowroot en 1tl vanillearoma. Meng nu alles dooreen met een spatel.
Schep alles in een spuitzak, zodat je beter kan verdelen.
Bouw nu de taart op.
1e cake. Daarop strijk je chocolade en leg je een tweede cake. Daar komt slagroom op en dan deel drie. Terug chocolade.
Als je toren af is strijk je hem helemaal vol met de slagroom. Je kan de taart best op een draaiende plant zetten. Dat werkt gemakkelijker.
Meng oreokoekjes tot gruis ( haal eerst wel de witte crème weg) en strijk deze onderaan de taart.
Laat de chocolade langs de bovenkant naar beneden lopen.
Versier de taart bovenaan met allerlei lekkers naar keuze.
Succes en smakelijk! Wie weet wordt het deze wel 😂
Er zijn twee soorten wc-madammen. Meestal hebben ze een soort van trots en willen ze dat de toiletten spik en span zijn. En zo hoort het. Het is niet de meest sexy job die er is, dus als mensen dat goed doen, dan wil ik daar graag voor betalen.
Vandaag was het anders…
Mijn dochter speelt Horseball en vandaag werden de laatste matchen van het laatste toernooi gespeeld. Om haar laatste matchen te kunnen zien, rijden we tot voorbij Lier. Zo’n grote manege hebben we nog nooit gezien. Ook heel sjiek. Meestal moeten de toeschouwers in een tijdelijke tent staan, maar hier is alles gewoon binnen. Groot genoeg!
Ik ga daar naar het toilet en ik zie “de madam” al zitten. Ze kijkt naar een filmpje op haar gsm.
Ik wandel haar voorbij en ik kies een toilet. Ik zit juist op de pot en nog net voor ik mijn ding doe, zie ik dat er geen toiletpapier is.
Toeme! Maar ik kan nog terug rechtstaan en een andere kiezen.
Ook geen toiletpapier.
In de derde heb ik eindelijk sjans.
Bij het buitengaan wandel ik express (😉) zonder te betalen voorbij de madam en zoals ik had verwacht roept ze op mij: “ mevrouw, t is hier betalend”
Ik draai mij om en ik zeg tegen haar: “ Ik zal u betalen, maar kan je er dan voor zorgen dat er toiletpapier is in de toiletten? Wat zit u hier anders te doen?”
Ze bood nog wat weerwerk met het excuus dat er 5 toiletten zijn 🧐
“ Als ik moet betalen, zorg dan dat ze alle 5 in orde zijn”
T was sterker dan mezelf 🤣
Mijn dochter en haar ploeg speelden een degelijke wedstrijd, maar konden ze, spijtig genoeg, niet verzilveren. Volgende keer beter.
Net voor we vertrekken, moet ik terug naar het toilet. De madam zat weer naar haar gsm te staren, ze herkende mij, ze begroette mij en … er was toiletpapier😊
Als we thuiskomenna zo’n toernooi, wil ik een snelle, maar toch een gezonde hap maken.
Wraps met tzatziki
NODIG
1-2 wraps pp
Tofu/gebakken kip/kippenwit
Tomaatjes
Sla
1 rode paprika
1 pot Alpro Griekse hoghurt
1 courgette
Geraspte wortel
2t look
Peper en zout
HOE
Rasp de courgette en duw al het vocht er uit. Dit kan je best doen met je handen.
Meng de geplette look, de geraspte courgette, peper en zout met de yoghurt.
Snij de rode paprika in lange reepjes en de tomaten in schijfjes.
Stel de wraps samen en je kan snel een gezonde hap eten.
T kriebelt weer enorm om iets te schrijven. Vorig weekend was ik in Kortrijk ( eigenlijk was het in Spiere, maar wie heeft daar al van gehoord) en in Gent met een bende vrienden. Wij zijn een nieuw samengesteld gezin, wij hebben onszelf gebombardeerd als familie. Ze zeggen altijd dat je je familie niet kan kiezen, maar toch… wij kunnen dat wel 😊
Op zo’n uitstapjes zijn er altijd wel oneliners die we absoluut niet willen vergeten. En deze keer was het: “madam, a eten es vrieëd lekker, ma kunde astamblieft een ander muzieksken opzetten”
In dat plat dialect spreken tegen mensen van ‘t Kortrijkse is altijd afwachten… Zouden ze het verstaan en ten tweede… hoe gaan ze reageren.
Wel, ze hebben ons verstaan en op de koop toe kregen we de I-pad aan tafel en mochten de muziek gewoon zelf kiezen.
Ik moet er wel bijvertellen dat we toen nog alleen in t restaurant zaten en onze welopgevoede kinderen speelden in ons voordeel. 😂
Mijn receptje komt er eigenlijk, omdat ik een nieuwe APP heb gevonden, dankzij een nieuwe zus 🙂 Ze vindt niet alleen mijn blogs leuk om te lezen, maar ook mijn foto’s zijn mooi. Zegt ze.
Deze dames hebben mij een kleine inwijding gegeven in de foodfotografie, waarvoor dank.
De APP is Color Splash en daarmee kan je je foto’s bewerken. Een werkje, dat wel, maar met leuke resultaten.
Die groente, de Romanesco kool is zo mooi, dat het zelfs zonde is om ze op te eten. 😊
Mijn receptje is een hapje, geïnspireerd op eentje van, hoe kan het ook anders, Ottolenghi.
NODIG
2 grote bloemkolen ( neem een mengeling van witte, paarse en gele) 800gr, in kleine rosetjes
75ml olijfolie
1 groene Romanesco bloemkool
100gr kappertjes, gespoeld en droog deppen
400gr ricottakaas
150gr gele rozijnen
100ml witte wijnazijn
40gr graantjesmosterd
100ml zonnebloemolie om te frituren
60gr pijnboompitjes, geroosterd
Zeezout en zwarte peper
HOE
Verwarm de oven op 200gr.
Doe de rosetjes in een kom en meng met 2el olijfolie en spreid deze uit op een bakplaat. Zet 25 min. in de oven. Laat afkoelen.
Blancheer de groene kool 5 min. in zout water en spoel af onder koud water. Laat afkoelen.
Meng de ricotta met 2 el olijfolie, fijngehakte kappertjes ( 50gr) en peper en zout. Zet koel.
Meng 2el wijnazijn met de mosterd, 1/2 el zout en zwarte peper. Voeg 2 el olijfolie toe en 1/2el water.
Doe de rozijnen in een klein kommetje met 70ml wijnazijn en 60ml water. Laat zacht koken gedurende 8min. Tot het vocht weg is.
Frituur de rest van de kappertjes tot ze openbarsten en dep ze af met keukenpapier.
Verdeel de ricotta over 6 bordjes en daar bovenop leg je de verschillende kooltjes. Giet daar de mosterddressing over en de pijnboompitjes, de rozijntjes en de gefrituurde kappertjes.
Niet iedereen in onze familie is zot op desserten. Zo kiezen de meesten voor extra hartige dingen in plaats van een dessert. Maar een dessert maken geeft echt wel voldoening. Dat is zo mooi en kan je ook gemakkelijk de dag ervoor al klaar maken. En als puntje bij paaltje komt, eet iedereen toch van het dessert. En vinden ze het nog lekker ook.
Deze taart is een ideetje dat ik tegenkwam op http://www.thelittleblogofvegan.com. Het is een vegan taart, maar je kan dat ook met dierlijke ingrediënten maken als je wil.
Mijn taart is een beetje anders uitgedraaid, maar ze oogt toch deftig en ze was lekker. Alleen moet je de volgende keer wat minder eten vooraf geven…
NODIG
Voor de cake
480ml amandelmelk
420gr zelfrijzende bloem
470gr ultrafijne kristalsuiker
1kl bakpoeder
1kl bicarbonate
120gr kokosolie
100gr chocolade nips (plantaardig)
Voor de crème
210gr plantaardige boter
600gr bloemsuiker
1kl vanilleextract
1/2 el cacaopoeder
1/2kl amandelmelk
chocoladekoekjes ( plantaardige)
HOE
Zet de oven op 180°C
Meng de amandelmelk met de appelazijn en zet 10 min. opzij.
Meng in een kom de bloem, de suiker, het bakpoeder en de bicarbonate
Smelt de kokosmelk en meng bij de amandelmelk.
Meng nu de droge met de natte ingredienten
En lepel de chocoladenips er onder.
Vet de taartvormen in en giet de massa er in ( in 3 x)
En zet deze 30 min. in de oven. (voel met een mespunt of de binnenkant ook droog is)
Laat de 3 cakes afkoelen.
Maak suikerwater ( 1/2 water -1/2 suiker) en maak de cake nat met dit water.
Ondertussen maak je de crème.
Laat de boter op kamertemperatuur komen en meng er de suiker onder
Ook het vanille extract en de amandelmelk mag er bij.
Verdeel de massa in 2 gelijk delen, onder 1 deel meng je het cacaopoeder.
Leg de eerste laag cake op een onderlegger zodat je deze nadien gemakkelijk kan opnemen.
Smeer de eerste laag in met de witte crème, verbrokkel de koekjes en strooi deze over de crème.
Leg de 2de laag er op en doe hetzelfde.
Als laatste strijk je met de overschot de volledige taart in met de witte crème.
Laat deze opstijven in de koelkast.
Afwerking
Als het voldoende in opgesteven, kan je de bruine crème aan de zijkant strijken. Op de bruine crème plak je de koekjes volledig rond de taart.
De overschot van de botercrème doe je en een spuitzak en maak je aan de bovenkant mooie rosetjes.
Verbrokkel nog wat koekjes om er over te strooien.
Als je de cake wil aansnijden, zet hem een kwartiertje uit de koelkast, zodat de boter zacht is geworden.
