Iedereen kent Bordeaux van de wijn. Een beetje een miskende wijn, ook door ons, maar ik wil die idee-fix even wegwerken.
Als ik mag vertrekken is het een stress periode. Vooral de dagen voor ik mag vertrekken. Alles wassen en strijken, klaarleggen, nog snel naar de apotheek om mijn verzorgingsproducten in ’t mini te kopen (wat trouwens nu niet eens nodig was), zorgen dat de dochter die alleen thuisblijf eten heeft,…. kortom de “valies klaarmaken” 🙂
MAAR, als we de deur dichttrekken, ben ik in vakantie.
Het naar de luchthaven rijden is al een feest voor mij. Deze keer was het een tocht met wat omwegen, want we namen het vliegtuig in Lille. En we moesten ook nog wat medereizigers meenemen. Dus eerst naar Opwijk, dan nog naar Dendermonde en dan nog een dik uur rijden naar Lille.
Daar hadden we een parking gereserveerd voor een redelijke prijs. En dan komen we daar aan de balie, waar de lieftallige dame ons vertelde dat we moesten bijbetalen voor de bagage.
I don’t think so… We hadden bijgeboekt om een koffer mee te nemen ( miniproducten waren dus belachelijk), alleen was dat niet zichtbaar in haar systeem. Na wat gepalaver bleek dat het toch in orde was. Eindelijk konden we door stappen en moesten we niet zo lang meer wachten tot we op het vliegtuig konden stappen.
Stel je nu niet te veel voor van die luchthaven… Als je eventueel nog een koffie wil, kan je dat uit een automaat halen.
Et la machine m’a arnaquée… !!! Dus je krijgt maar 2 koffies en je betaalt er 3 🙂
Soit, Bordeaux was de bestemming deze keer.
Aangekomen in Bordeaux ging alles vlot, de tijd die wij nodig hadden om naar de bagageband te lopen, was voldoende om de bagage tot daar te krijgen. Super. Nu nog snel de auto in ontvangst nemen. Maar daar ging het mis.
Je hebt wel 10 bureaus van autoverhuurbedrijven en waar stond er veel volk? Bij die van ons… zeker 20 man! Allez, we blijven optimist… Na een uurtje konden we in de auto stappen naar het hotel.
De andere deelnemers van de 51 van Dendermonde, die ofwel met de auto naar daar gereden waren of een vroegere vlucht hadden, zaten op ons te wachten in het restaurant. Met honger 🙂
In l’Embarcadère, een typisch Frans restaurant, waar ze de zaligste plats fruits de mer hebben. Zo Frans zelfs dat ze geen website hebben 🙂
Toch nog een snel aperitief achterover gegoten en dan eten besteld.
En lekker gegeten.
Ikzelf, eet vegetarisch. Dat had ik vooraf wel gevraagd ( mail hebben ze wel 🙂 ) Minder bombastisch, maar wel lekker.
Na het diner, was het een klein probleempje om onze auto terug te vinden, maar t is toch gelukt.
’s Morgens, moesten we redelijk vroeg aan het ontbijt zitten want er stonden een paar prachtige wijnhuizen op het programma.
In Chateau Lazore werden we ontvangen door de eigenaar zelf, die ons maar al te graag zijn domein wilde laten zien. Soms is het beter om foto’s te tonen dan de uitleg te herhalen.
Alle goeie raad sla ik gewoon in de wind, deze wijn spuw ik niet uit. Dus ’t eerste glas is binnen. Veel meer dan een glas is dat niet. Je mag wel 4 wijntjes proeven, maar dat zijn eerder “klutskes” 🙂
We laten Laroze in Meslin achter ons en rijden naar Saint Emilion. Naar Chateau Soutard.
Daar krijgen we ook een rondleiding en tegen de lunchtijd hebben ze voor ons een pique-nique Champêtre voorzien. Ook hier had ik gevraagd voor de vegetarische versie. En dat was echt geweldig. Ik zou kunnen stellen dat “wanneer de alcohol is in de vrouw”… maar het was echt lekker. En leuk dat ze een vegetarische versie hadden. Iedereen was wel verbaasd over het zwarte broodje 🙂
Ze brachten alles in echte picknickmanden en de wijn vloeide weer rijkelijk. De sfeer zat er al goed in.
Een prachtdomein, met een fantastische kelder en een geweldige ontvangst.
We stappen na de lunch in de auto om dan toch ook Saint Emilion even te bezoeken. We zijn daar dan toch 🙂
Een leuke oude Franse stad. Wel veel toeristen, maar de echte Franse sfeer kan je er opsnuiven. Lang wandelen zit er niet in, want t is eerder aan de minikant. Dan maar wat onnozelheid verkopen op een terras. Dat kan ik goed. Waarom hangen die hoeden daar anders?
Het derde huis dat we bezoeken is Chateau La Pointe Pomerol. Lekkere wijntjes, maar ik heb er eerlijk gezegd een beetje genoeg van. Ik ben blij dat we terug naar de stad kunnen, daar hebben ze ook wijn…
Voor het diner is er gereserveerd in restaurant Le M. http://www.lem.com
Ook hier waren ze verwittigd, dat ik vegetarisch eet en “on a l’habitude” was de reactie. I love it.
Dag 3. Vandaag bezoeken we nog 2 wijnhuizen. Ja, het is een proeverij-reis, georganiseerd door Cave De France. Het eerste dat er vandaag op het programma staat, is Chateau Labergorce Margeaux. Gene kak zeggen ze dan bij ons. En dat is het inderdaad niet. Een wijnhuis waar je niet moet denken iets te kunnen kopen, want de wijn is nog niet gebotteld en alles is al verkocht.
Maar wat een domein.
Voor de lunch worden we verwacht in Chateau Phélan Ségur Saint Estephe. We krijgen uiteraard ook eerst nog een uitleg over hoe ze de druiven met de grootste liefde verzorgen en oogsten om de beste wijnen te maken.
Na de lekkere ( voor mij vegetarische) lunch, rijden we terug naar de stad. Er zijn al een paar mensen die doorreizen, of terugkeren, maar wij gaan nog de stad in.
We wandelen naar Le Musée du vin. Waar ik echt onder de indruk was. Je krijgt een koptelefoon en je kan echt helemaal op je eentje kiezen waar je meer uitleg over wil. Ik ben niet echt een museummens, maar als ik begeesterd raak over iets, kan het mij wel bekoren. En dat kunnen ze daar echt. Ik vond het zo spijtig dat we daar moesten vertrekken. Als je er gaat, neem een uur of drie om er rond te wandelen. Wij hadden maar 1 uurtje en dat was echt te weinig. Je krijgt een bonnetje waarmee je op de topfloor een wijntje kan gaan halen en ook een fantastische view krijgt over de stad. Dat glas wilde ik niet missen:-)
Een beetje op onze honger blijven zitten daar. Museum- en volglasgewijs 🙂
Maar we hadden ook écht honger ondertussen en als je buiten komt, zit je vlakbij “les Halles de Bacalan”. Zoals elke stad tegenwoordig, heeft ook Bordeaux een overdekte foodhallmarket. Je kan er naar de markt gaan, maar je kan er ook aan de verschillende standjes eten en drank kopen en ter plaatse opeten. En als er nu iets is wat ik echt de max vind… iedereen kiest wat hij wil en je zit gezellig samen, tussen de locals. Doen dus!
Na al dat lekkers, keren we terug naar het hotel. We treffen de anderen in de bar van het hotel en ’t is daar nog gezellig 🙂
’s Morgens na het ontbijt, duiken we in de stad. De oude stad deze keer. In super slecht weer. We bezoeken de Basilique Saint-Michel, Quai Richelieu en Pont De Pierre. Aan de Cathédrale Saint-Andre krioelt het van de agenten, want “les gilets jaunes” zijn onderweg. Dus we maken ons daar uit de voeten. Alleen… de tram of bus rijdt niet meer, dus we moeten te voet. Aan La place des Quinconces kunnen we gelukkig terug een tram nemen naar het Hotel.
We komen terug in de buurt van ons hotel tegen aperotime en we kruipen binnen. Dit weer is te slecht om te flaneren in een stad.
We dineren in de buurt van ons hotel. In Café Maritime aan le Bassin à Flots. Ons laatste avondmaal.
Het was een heel leuk weekend, met plezante mensen, en de stad is een aanrader. Waarschijnlijk staat deze stad niet bovenaan je lijstje, maar dat is onterecht. Ze is een citytrip waardig.
Go and see!
Voor mijn carnivoren bakte ik een cordon bleu die perfect paste tussen dat torentje.
