Nooit gedacht dat ik dat leuk zou vinden, taarten bakken.
Ik lust dat wel, maar een echte zoetebek ben ik totaal niet. Niemand bij mij thuis eigenlijk.
Leg geen kaasjes of salami in de frigo… die zijn niet veilig. Ook charcuterie is veel sneller op dan de boterhammen die gesmeerd worden.
Mijn bak-verleden kan ook tellen. Zo was het mijn beurt om het dessert voor te bereiden met oudejaar. Ik maakte crème brûlée. Totaal mislukt. Een super lekkere smaak, maar afbranden kon niet. De suiker zakte naar beneden en je kon de crème gewoon opdrinken.
( Nu zou ik gewoon zeggen dat dat zo moet, maar tja, dat is ook ervaring he 😂)
Desserten zijn gewoon niet je ding, Valerie. Leg je er bij neer.
Dat was mijn conclusie. Dus aan de module “bakkerij” in de opleiding, begon ik met een klein hartje.
De eerste les was al compleet Chinees. Ik heb in heel mijn schoolcarrière nog nooit zoveel opgeschreven als toen. Suiker, melk en bloem ken ik wel, maar gluten, couverture, javanais, miserable, kokoline… help!
Tot je begint te bakken.
De “Pierre” doet alles stap voor stap voor en iedere week ga je naar huis met een pareltje. ( buiten de taart van de Stany gerekend. Sorry man, ik mag ook eens lachen he😂)
Iedereen lust mijn baksels, meter haar bordje staat elke week zelfs al klaar tegen wanneer ik kom.
Pierre is een topper, ik kijk al uit naar de volgende les.
