De laatste show band
Ik ben geen muziekkenner. Ik luister wel graag naar muziek, maar als ik een nummer hoor op de radio en ik herken het, vraag mij dan alstublieft NIET wat de titel is, laat staan dat ik de zanger of uitvoerder ken.
Ik ben ook geen leek, ik ken heel veel nummers, ik heb Spotify, ik zal steevast een nummer opzoeken met Shazam en vastpinnen op mijn Spotify, maar ik kan dat niet onthouden.
T is, zeg maar, zoals met wijn, ik lust dat graag, maar ik ken alleen het verschil tussen lekker en niet lekker. Met muziek is dat ook zo. Muziek kan mij echt grijpen, kippenvel geven, tot mij zelfs een krop in de keel bezorgen. Maar zangers en titels onthouden, daar doe ik niet aan mee. ( Er zijn er zelfs die dan ook nog de LP kennen!)
Zo dus ook gisteren. De Laatste Show Band, bekend als de huisband van de gelijknamige praatshow op de VRT, kwam optreden in Den Bokkal.
Michel, de eigenaar en organisator, ( zelf ook nen artiest, letterlijk en figuurlijk) kent die mannen van De Laatste Show Band goed. Ze komen regelmatig optreden, maar voor deze editie waren ze voltallig!
Jan Houtekiet, Chris Peeters, Joost Van den Broeck, Bert Embrechts en Patrick Riguelle.
Ze speelden eerst een paar nummers, waar je direct het niveau van muziekspelen wel herkende. Dit is kwaliteit! Zelf ik hoor dat!
Toen ze in de flow zaten, haalden ze daar een dame op het podium, die volgens de geruchten, had meegedaan aan THE VOICE, om en ik citeer: ” de gemiddelde leeftijd van de muzikanten te verlagen naar 35…
The lady in kwestie, Sofie Spek, was niet alleen een verjonging van de crew, maar vooral een mooie verschijning en een super zangeres. Zo’n stem. Waaw. 
Die gaat het nog ver schoppen. En al zeker als ze door de LSB-mannen wordt meegevraagd. Qua ondersteuning kan dat tellen.
Haar top nummer was, en ik geef toe, ik voelde mij aangesproken, Valery van Amy Winehouse.
Andere nummers die ze brachten waren Van The Band, A punt Green ( 😊) en the Rolling Stones…
Een leuke anekdote: ze zetten het nummer ” working in a coalmine” in, en bij het refrein valt Patrick Riguelle zijne frank, dat hij in een verkeerde toonaard aan het zingen was. Grappig, want ik had dat niet gehoord. ( en 90% van het publiek ook niet) De muzikanten schieten in de lach, ze beginnen dan maar opnieuw. Zo zie je maar, eerlijk zijn ze wel.
Ze zijn echt wel ferm. En als ze dan in het lokale café komen spelen, lijkt het of je die al jaren kent. T zijn dan direct mijn vrienden. Mijn hart is veel te groot. Mijn hart is veel te groot.
Jan Houtekiet hoorden we altijd op Studio Brussel, Bert Emrechts zijn ganse familie komt op tv, Joost Van den Broeck oefende een eeuwigheid geleden op een zolder in Buggenhout, … en ga zomaar door. Dan ken je ze toch een beetje he 🙂
Zijzelf kennen mij niet en toch zingen ze over mij, wat wil je nog meer!
De sfeer zat er goed in, t was plezant!
The credits, they go to Michel. X