Raam

De vriendinnen die ik al het langste ken, zijn diegene die ik in de jeugdbeweging heb leren kennen. ‘t Zijn dan ook mijn beste. We kennen mekaar zo goed, dat we niet elke dag bij mekaar moeten zitten om toch alles te weten. ( dat niet bij elkaar moeten zitten nemen we eigenlijk veel te letterlijk 🙂 ) Ik zou nu niet durven beweren dat we echt alles van mekaar weten, maar toch veel 🙂

We zijn de A-mees. Dat is hier bij ons een dialect woord voor “oude vrouwen”.

Die naam hebben we onszelf toegeëigend op de dag dat we uit de jeugdbeweging zijn gestapt. De reden daarvoor was hoofdzakelijk: wegens te oud. Tja…

Op dat ogenblik voelden we ons uiteraard niet oud en omdat we dat samenhorigheidsgevoel niet konden loslaten, organiseerden we vanaf dan een oud-leidingweekend. Om de 2 jaar gaan we op weekend. In’t begin was dat wel heel spartaans en met weinig deelnemers ( 27 ofzo), nu doen we in dat al iets luxueuzer en zijn we al met 90.

Maar onze basis blijft wij zes. ( vroeger 7, maar ons lieve Griet hebben we moeten laten gaan xxx)

Omdat ons groepje zo vanzelfsprekend is, nemen we echt te weinig tijd om eens, allemaal samen, iets te doen. Maar gisteren was het weer eens zover.

Ik kijk daar dan zo naar uit en ik weet op voorhand dat de avond te kort zal zijn.

Ik reserveerde bij RAAM in Lokeren.

Een fantastisch niet-meer-zo-nieuwe zaak, in de voortuin van het bedrijf Engels NV, waar chef Tom achter het fornuis staat. De kaart is er niet heel uitgebreid, maar alles is vers, seizoensgebonden en als het even kan ook nog biologisch.

Het pand is super mooi ingericht met hele mooie ramen 🙂

Omdat dit toch een foodblog hoort te zijn, laat ik jullie ook even meeprofiteren van wat ik heb gegeten.

Een super vriendelijk serveuse kwam ons het huisaperitief aanprijzen, waar ze ook in geslaagd is. Rebujita, een bitter Spaans naar limoen en kers smakend drankje dat geserveerd werd als een Aperol.

Daarna kregen we een sushi hapje met gember

Als voorgerecht nam ik de Thaise Rundvleessalade met munt, limoen, koriander, pecannoten en glasnoedels. Die ga ik al eens namaken 🙂

Als hoofdgerecht koos ik de gegrilde zwaardvis, met witte en groene asperges, venkel, Bretoense aardappel en een dip van Taggiasche olijven.

Mijn nagerecht was een cafe glacé, maar die heb ik zo snel opgegeten dat ik zelfs geen kans had om er een foto van te nemen. 🙂 ZALIG

Ik ben fan, want op het toilet kreeg ik nog deze boodschap mee 🙂 love it!